آمدنت به سراب می ماند
دیوارهای سیمانی، تا فلک افراشته
می گذرم ثانیه ها را
چشمها را گویم
دیده را نادیده بگیر
سراب است،سراب
آبی سیاه است
سبز خاکستری ست
حجم وقت را فراموش کن
تا برهوت راه کوتاهی ست
بگذار تنهایی را دوره کنم
نویسنده: علیرضا(پنج شنبه 85/3/18 ساعت 6:4 عصر)
